Ağaoğlu, Trabzonspor Mecmuası’ndaki röportajında, çok sorunlu bir periyotta misyona başladıklarını lakin Trabzonspor’un koşullar ne olursa olsun türbülansın içinde çıkabilecek dinamiklere sahip olduğunu bildikleri için de inanarak vazifeye geldiklerini anlattı.
“Taraftarımızı tekrar kazandık”
Çok sevdiği, sevdalısı olduğu Trabzonspor’un daha sonra irtifa kazandığını söz eden Ağaoğlu, şöyle devam etti:
“Bununla bir arada de çok şey kazandık. Her şeyin ötesinde, taraftarımızı yine kazandık. Bilhassa genç nesli kazandık. Bugün 7-18 yaş kümesine baktığımız vakit azımsanmayacak bir taraftar kitlesine sahibiz. Üstelik tutkuyla kulübüne bağlı olan bir taraftar kitlesi bu. Kamuoyunda yaratılan ‘Trabzonspor bir daha şampiyon olamaz’ algısına karşın çok önemli bir tutkuyla kulübüne bağlı, inanılmaz bir kitle vardı. Bu nedenle onların memnunluğu çok lakin çok kıymetliydi. Onların bu başarıyı yaşamaları, aslında şampiyonluğun çok ötesinde bir mana tabir ediyor: Bu grup ‘yapar’ geçmişte de ‘yapmıştı’ ve ‘yine yapacak’ İşte ‘yine yapacaksın fitilini bu şampiyonluk ateşledi.”
“Trabzonspor bize çok şey verdi”
Ağaoğlu, ‘Trabzonspor’da ben yapacağımı yaptım, deyip köşesine çekilen ne bir lider ne bir yönetici var’ diyerek, “Benim için de şu var, borcumu ödedim diye bir şey yok. Benim bu kulübe borcum çok büyük. O denli de iddia ediyorum ki bu borcun tamamını ödeyemeden bu dünyadan göçüp gideceğiz. Herkesten helallik istendiği yerde kendim için söylüyorum; Trabzonspor’dan da helallik istenmesini ben şahsen isterim. Zira bize çok şey verdi. Hizmet ettiğimiz yapı sıradan bir yapı değil. Hizmet ettiğimiz yapı Trabzonspor. Lakin bu yapının içine girdiğiniz vakit büyüklüğünü kavrayabiliyorsunuz.” biçiminde konuştu.
“Trabzonspor’un gücünü buz dağına benzetiyordum”
Camianın içinde yıllardır yaşamış olmanın verdiği bir birikiminin olduğunu vurgulayan Ağaoğlu, şunları kaydetti:
“Camiayı tanıyorsunuz, burada nereden bakarsanız 32 yıllık bir yöneticilik sürecim var. Topluluğun dinamiklerini daha düzgün algılayabiliyorsunuz. Ben Trabzonspor’un gücünü daima buz dağına benzetiyordum. Alt tarafta koca bir buzdağı var. Görünen gücünden çok daha fazlası var. Ben buna inanmıyordum, bunu çok âlâ biliyordum. Bu noktada işte bizim için en değerli güç Trabzonspor’un sahip olduğu dinamikleri kullanmak oldu. Sportif, finansal, demografik, idari dinamikler bunlar. Her şeyi gerektiği üzere yaptığınız takdirde 60 bin forma satışından 280 bin forma satışına ulaşabiliyorsunuz. Veyahut forma alacak gücü olmayan 13-14 yaşındaki bir taraftarın da TS Club’tan bir çift eldiven alarak kendi sorumluluğunun şuuruna vardığını görüp keyifli oluyorsunuz. Biz bu dinamikleri harekete geçirdik.”
Ağaoğlu, rakiplerle hiç hengame ortamına girmediklerini belirterek, “Bir kulüp lideri çıkıyor, iki üç ay daima sizinle uğraşıyor. Biz bu noktada tartışmaların, arbedenin içerisinde yer almak istemedik, yanlışsız yerde durmaya çalıştık.” dedi.
“Şampiyon olduğumuzda pek bir şey hissetmedim”
Şampiyonluk sürecini yaşarken sorumluluklarının olduğunu lisana getiren Ağaoğlu, şöyle devam etti:
“Algıyı, camiayı yönetiyorsunuz. O yüzden bir taraftar üzere yaşayamadım bu şampiyonluğu. Ben aslında şampiyonuz dedim Konya maçından sonra, şubatın ikinci haftasıydı, ‘bu işi bitirdik’ dedim. Lakin camiayı daima temkinli tutmak gerekiyordu. Sonuçta bu yönetilmesi gereken bir şey olduğundan ben Antalya maçında şampiyon olduğumuzda da pek bir şey hissetmedim. Yalnızca Antalya maçının son beş dakikası biraz gergindim. Oradaki gerginlik de şu, saha kenarında Antalyaspor’un hocası ortamı anlamsız bir biçimde gerdi. Bir final maçı olur anlarım, ancak seyirciyi tahrik edecek davranışların içinde bulunması beni ürküttü. Benim gerginliğim de ‘şu maç selametle bir bitse’ formundaydı. Ondan sonra on dakika fazla bir şey hatırlamıyorum, on dakikalık bir kopukluk var bende. Tek hatırladığım alanda on binlerce taraftar ve büyük bir uğultu. O kopukluk anı, tahminen de işte benim şampiyonluk hissim. Sorumluluk olduğu vakit bir taraftarın yaşadığı şeyi yaşayamıyorsunuz.”
“Taraftar olsam ben de alana atlardım”
Ağaoğlu, ‘başkan olmasaydınız, taraftar olarak bu şampiyonluğu nasıl yaşardınız?’ formundaki bir soru üzerine de, “Bir kez baştan alana ben de atlardım. Niçin atladığımı bilmezdim lakin orada olmalıyım kanısıyla kesin atlardım. Yürüyerek, marş söyleyerek Meydan’a giderdim ve Meydan’da da sabahlardım. Fiziki olarak o enerjiyi boşaltırdım kesin. 1984 şampiyonluğunu düzgün hatırlıyorum. O vakit bile, otomobilin üstüne bayrak asıp Bağdat Caddesi’nde tıp atmış, üç beş taş yemiş, otomobilin camını kırmış, sonra oradan dönüp Acıbadem’de iki tıp daha atmıştım. Lakin taraftar olmakla yönetici olmak farklı şeyler işte. Orada yalnızca o insanların beklentisini karşılamış olmuş olmanın yaşattığı büyük bir memnunluk vardı.” formunda konuştu.